Bağdat, Irak – Abdul Latif Raşid’in Irak’ın yeni cumhurbaşkanı olarak seçilmesi, aylarca süren siyasi çıkmaza son veriyor ve dikkatler şimdi bir hükümetin kurulmasına çevriliyor – politikacıların geçen Ekim ayındaki genel seçimlerden bu yana yapamadığı bir şey.

Perşembe günü parlamento tarafından seçilmesinin ardından Rashid, derhal Muhammed Şii el-Sudani’yi Irak’ın başbakan adayı olarak atadı.

Al-Sudani, şu anda en büyük parlamento bloğu olan İran destekli Şii Koordinasyon Çerçevesi tarafından rol için aday gösterilmişti.

Ancak, bloğu geçen yılki seçimlerin en büyük kazananı olan, ancak daha sonra hükümet kuramaması nedeniyle parlamentodan çekilen güçlü Şii lider Mukteda el-Sadr tarafından şiddetle reddedildi .

Al-Sudani’nin 25 Temmuz’da Koordinasyon Çerçevesi tarafından aday gösterilmesi, geçen yılki seçimden bu yana başkent Bağdat’ta en büyük protestolardan bazılarına yol açmıştı; Sadr destekçileri Bağdat’taki yoğun şekilde güçlendirilmiş Yeşil Bölge’yi ihlal etti ve ülkenin parlamentosunu işgal ederek geri çekilmesini talep etti. el-Sudani’nin adaylığı

Parlamento çoğunluğunu yönetebilecek bir hükümet kurmak için şimdi 30 günü var, ancak Rachid tarafından aday gösterilmesi daha fazla huzursuzluğa yol açacak.

El Sudani kimdir?
Al-Sudani 1970 yılında güney Irak’ta doğdu. 10 yaşındayken babası Saddam Hüseyin rejimi tarafından İran destekli İslami Dava Partisi’ne üye olduğu iddiasıyla idam edildi.

Daha sonra 1991’de Hüseyin’i devirme umuduyla Şii ayaklanmalarına katıldı. Bu dönem boyunca, birçok kişi başka ülkelere sığınmak için Irak’tan kaçarken, el-Sudani ülkede kaldı.

Irak merkezli siyasi Mohanad Adnan, “Irak’ta kalanlar Irak’ın gerçeklerini daha iyi anladılar ve [atanırsa], [bu koşullar altında] kalan ve bu fırsatın verilebilecek ilk Iraklı olacaktı” dedi. analist.

2003 yılında Hüseyin’i deviren ABD liderliğindeki Irak işgalinin ardından, el-Sudani yerel ve merkezi hükümetlerde çeşitli görevlerde bulundu.

2004’te işgalin ardından Amarah şehrinin belediye başkanı ve ardından memleketi Maysan’ın valisi oldu.

Daha sonra, 2010-2014 yılları arasında insan hakları bakanlığı ve 2014-2018 yılları arasında çalışma ve sosyal işler bakanlığı da dahil olmak üzere Nuri el-Maliki ve Haydar el-Abadi’nin hükümetlerinde çeşitli bakanlıklarda görev yaptı.

2020’de Irak siyasetinde sistematik değişimi hedefleyen kitlesel gösterilerin ardından el-Sudani, genel sekreteri Maliki’nin yolsuzluk iddialarıyla kuşatıldığı Dava Partisi’nden istifa etti.

Onu İslami Dava Partisi’nden ayrılmaya tam olarak neyin ittiği net değildi, ancak birçoğu bunun çoğunlukla Dava Partisi’nin ideolojik duruşunu tamamen terk etmek yerine siyasi kariyerini ilerletme arzusundan kaynaklandığını söyledi.

Mohanad Adnan, “[Kamuda] ruh hali, Irak’ın bağımsız bir [başbakan adayı] istediği yönündeydi, bu yüzden Dava Partisi’nden kendisini bağımsız olarak kullanılabilir hale getirmek için istifa etti” dedi. Siyasi geleceğini riske atmak istemedi, aynı zamanda kendisini başbakanlık için de konumlandırdı” dedi.

Irak parlamentosu, 2019 yılının sonlarında kanlı bir kitlesel gösterinin ardından görevinden istifa eden eski Başbakan Adil Abdul-Mehdi’nin halefi bulmak için çabalarken, el-Sudani, dönemin bekçisi olan Başbakan Mustafa el-Kadhimi ile birlikte değerlendirildi.

Ancak protestocuların yönetici seçkinler dışından bir aday için taleplerini karşılayamayan el-Sudani, başbakanlık teklifini geri çekti.

Sadr’ın muhalefeti
El Sudani, geçen yılki seçimlerde mecliste üç sandalye elde eden siyasi parti Fırat Hareketi’nin şimdi lideri ve daha sonra Sadr’ın meclisteki en büyük rakibi olan Şii Koordinasyon Çerçevesine girdi.

Haziran ayında Sadr’ın 73 milletvekili muhtemelen rakiplerine yeni bir hükümet kurmaları için baskı yapmak için tasarlanmış bir hareketle koltuklarından ayrıldı, ancak bu Koordinasyon Çerçevesinin en büyük parlamenter blok haline gelmesine ve Sudani’nin adaylığına yol açtı.

29 Ağustos’ta Sadr siyaseti tamamen bıraktığını duyurdu ve partisine bağlı tüm kurumların kapatılacağını söyledi. Destekçileri yeniden parlamentoyu bastı ve Sadr yanlıları ile rakipleri arasında çıkan çatışmalarda en az 30 kişi öldü.

Temmuz ve Ağustos aylarında parlamentoyu ihlal eden göstericiler, yolsuzluk ve kötü yönetimle suçladıkları Nuri el Maliki’nin yanı sıra Sudani’ye karşı slogan atarak yolsuzluğa, yönetici seçkinlere ve yabancı etkiye karşı protesto yaptıklarını söyledi.

El-Maliki’nin uzun zamandır düşmanı olan el-Sadr, eski başbakanı Sam Houston Eyalet Üniversitesi’nde doçent olan Zeinab Shuker’in El Cezire’ye verdiği demeçte, el-Sudani’nin gölge ustası olarak görüyor.

“Es-Sadristler el-Sudani’yi Maliki’nin adamı olarak gördükleri için, Sudani’nin Maliki’nin gündemini devlet ve kurumları içindeki Sadrcıların çıkarlarını ve – buna bağlı olarak – Sadr’ın hayatta kalmasını hedef alacak şekilde desteklemesini bekliyorlar. Meşruiyetinin devamını sağlamak için devletin rantiye kaynaklarına erişimine bağlı olan hareket” dedi.

Malcolm H Kerr Carnegie Orta Doğu Merkezi’nde yerleşik olmayan kıdemli bir araştırmacı olan Harith Hasan, ileriye dönük izlenmesi gereken şeylerden birinin, El-Sudani’nin “başkalarını – özellikle de Sadr’ı – artık eski bir Müslüman olmadığına ikna etme yeteneği” olduğunu söyledi. -Maliki’nin adamı”.

Mohanad Adnan, Sudani’nin bakanlık görevlerindeki performansının genel olarak parlamentodaki diğer birçok yasa koyucu tarafından iyi karşılandığını ve mevcut parlamentoda “bir bakan olarak deneyim derinliğinin muhtemelen eşsiz olduğunu” söyledi.

Irak’ın en zorlu ekonomik koşullarından bazılarında bakan olarak çalışmıştı: 2014’ten 2018’e Haydar el-Abadi hükümetinde Çalışma ve Sosyal İşler Bakanı olarak görev yaptığı dönemde , küresel petrol fiyatı en düşük seviyelerindeydi ve hükümet ülkeyi ayakta tutan sert, popüler olmayan ekonomik kararlar almak zorunda kaldı.

Yine de şu anki Irak siyasi sistemi neredeyse yok olmuş durumda: petrol endüstrisine fazlasıyla bağımlı bir ekonomi ve 2003 sonrası etnik-mezhepsel güç paylaşımı düzenlemesinden uzaklaşmak için mücadele eden bir siyasi sistem.

Bazı analistlere göre, Al-Sudani’nin geçmiş sicili, ne kadar etkili görünürse görünsün, giderek başarısız olan bu sistemi değiştirmeyecek.